Even voorstellen, ik ben Harrie de Rijk, echtgenoot van Tiny Klifman en vader van inmiddels twee ex-korfballers Tim en Niek.
In 1964 ben ik via schoolkorfbal (ja toen al) begonnen bij CKV Badhoevedorp, een Christelijke korfbalvereniging, aangesloten bij de Christelijke korfbalbond, met een eigen jaarlijks landelijk korfbaltoernooi, waar we met de hele club in een bus naar toe gingen. Helaas zijn er geen foto’s van deze periode met korfballen op een hobbelige weide met mollenklemmen en een houten hok zonder douches om je in om te kleden en het lawaai van de propeller vliegtuigen die vlak bij ons veld op Schiphol landden. In het zaalseizoen met de tram naar sporthal Zuid in Amsterdam met spekgladde houten vloeren of spelen op het asfalt in de hallen van de bloemenveiling Aalsmeer. Maar ook korfballen tegen bekende Amsterdamse clubs: Blauw wit, Rhoda en zelfs Ajax. En….bijna alles met bus, tram of fiets en heel soms in de achterbak van een auto wat toen nog mocht.
Op de foto ben ik al iets ouder, maar welke langharige ben ik?

Na de geboorte van onze Niek (1990) ben ik een tijdje gestopt met korfbal. Volleybal geprobeerd, badminton geprobeerd, niets doen geprobeerd…..maar ja korfbal zit toch in de genen en als dan twee van je jongens gaan korfballen is de stap klein om weer actief te worden voor de vereniging. In 2008 (ik gok een beetje) werd ik gebeld of ik in het bestuur plaats wilde nemen, want er waren alleen maar vacatures. Ik had het behoorlijk druk met mijn werk en gezin en gaf aan dat ik wel wat wilde doen, maar wel graag een pretpakket…en dat werd nevenactiviteiten. Dat pret viel toch een beetje tegen, gelijk in de kampcommissie, activiteiten commissie, jeugdcommissie, schoolkorfbalcommissie, oud papier en Exakwa 40 jaar. We hadden een heel leuk bestuur, samen met de vaste kern van Rens Senneker, Kees Gerritsen en Henk Bergsma
.
Even voor de jonge lezers: Hoe slopend is een korfbalkamp, mijn zoons Trim en Niek na kamp. Maar wel een eer om in deze commissie te zitten hoor, ik weet niet of al die korfbalkamp grappen er nog zijn met een broodje snoep, schoenen aan het plafond en van alles intapen.
Na mijn bestuur carrière heb ik de kantine inkoop van Kees Gerritsen overgenomen. Bestellingen opnemen voor de competitie en alle festiviteiten, voorraad bijhouden, kantine inrichten, met vertegenwoordigers overleggen, bardiensten draaien en bezig zijn met nieuwe initiatieven zoals de gezonde kantine. Leuk werk hoor.
Hoe lang recro ik al? Pfff Tiny en Lydianne gingen mij voor, ik heb eerst nog een tijdje alleen in de zaalcompetitie gespeeld en toen de heel zware stap genomen naar recro bij trainer Hans Zandstra. Regelmatig nam ik de trainingen van hem waar als hij voor zijn werk naar het buitenland moest en daarna ging ik volledig de recro’s doen. Op de vrijdag trainen wij en een paar keer per jaar doen wij mee aan een toernooi.

Inmiddels ben ik met pensioen en hoor ik bij het klusgroepje de pensionada’s. Ach voor elke leeftijd is er wat te doen bij Exakwa. Dat we nog maar heel lang mogen genieten van deze leuke club.
Mijn naam is Tiny Klifman, je hebt mij misschien wel eens gezien in de kantine of op het veld.
Ik heb zelf geen korfbalverleden als jong spelend lid, wat bij veel vrijwilligers wel het geval is omdat korfbal een echte familiesport is, maar mijn man (Harrie de Rijk) heeft dat wel . Met als gevolg dat onze kinderen gestimuleerd werden om ook op korfbal te gaan. En dat lukte, onze Tim ging op korfbal in 1994 en een paar jaar later volgde onze Niek. En ja hoor zelf ben ik ook nog een paar jaar recreant geweest.
Tja met twee kinderen op korfbal dan moet je toch wel wat voor de club gaan doen dus ik ging meedraaien in de kantine. Vanaf het begin vond ik dat erg leuk om te doen. Het is leuk werk en je leert gelijk meer mensen kennen binnen de vereniging. Na een paar jaar kantine werd ik gevraagd voor de kampcommissie wat ik een hele eer vond, want het was en is misschien nog wel steeds de leukste commissie van heel Exakwa. Kamp is zo geweldig om te doen. Samen met Sander Visser en Lydianne verzorgden we het hele eet- en drinkgebeuren op kamp. We probeerden er altijd iets speciaals van te maken. Het waren altijd dagen van veel lol, minimaal slapen en hees thuis komen. Ik heb er 11 jaar van genoten! De afgelopen 5 jaar heb ik samen met Lydianne Vermeulen in het bestuur gezeten. Wij hadden samen de functie van vrijwilligerscoördinator. Het leuke van in het bestuur zitten is dat je mee mag denken/ beslissen over de koers, ook al is dat niet altijd gemakkelijk.
Het kantinewerk ben ik altijd blijven doen en vanaf 2007 regel ik naast het staan in de kantine ook de personele bezetting van de kantine. Gelukkig zijn hiervoor tot nu toe voldoende vrijwilligers die willen helpen (er kunnen er altijd meer bij) en hoeven we nog niet tot verplichting over te gaan wat bij veel verenigingen wel het geval is. De kantinecommissie is een leuke club mensen met hart en ziel voor Exakwa en daarom zit ik er ook al bijna 25 jaar in!